‘Je had bijna geen broer gehad!’
De Amerikaanse Nadia* is het zat. Al bijna haar hele leven voelt zij zich op de tweede plaats gezet, achter haar jongere broertje. En nu zij volwassen is, verwachten haar ouders dat zij zich extra hard inzet voor haar 26-jarige broer Freek. Nadia weigert en dat levert flinke ruzie op. Nu twijfelt ze: moet ze misschien tóch voor haar broer gaan zorgen? Op Reddit doet zij haar verhaal.
Bijna geen broertje
Nadia legt uit dat dat er flinke complicaties waren bij de geboorte van broertje Freek. Hierdoor was haar broertje ongeveer drie minuten niet in staat om te ademen, en waren haar ouders (begrijpelijk) flink in paniek. Maar waar Nadia geen begrip voor heeft, is hoe dit jaren later nog tegen haar wordt gebruikt. “Mijn kindertijd werd een levende hel. ‘Geef Freek je snoep, hij was er bijna niet geweest!’, of ‘Laat Freek je cadeautjes openmaken! Hij had bijna geen verjaardag gehad!’, ik moest het allemaal maar pikken”, schrijft Nadia op Reddit. Freek was bovendien bepaald geen lieverdje. “Ik moest al zijn woede-aanvallen ondergaan, en als ik ook maar één vinger naar hem uitstak, dan werd ik zwaar gestraft.” Ze schrijft dat het zelfs zo slecht uit te houden was, dat ze op 15-jarige leeftijd al elders ging wonen en nog altijd maar heel beperkt contact heeft met haar directe familie.
Competitief eten
Wanneer Freek 18 is, besluit hij dat hij een carrière gaat nastreven als competitive eater – een wedstrijd-eter dus. Deze carrière draait uiteindelijk op niks uit, maar: “Hij is gewoon vooral heel veel gaan eten. Hij is inmiddels ongeveer 270 kilo”, schrijft Nadia. Dat gewicht zorgt voor flinke problemen, want Freek kan er niet door werken, en zijn ouders moeten rond de klok voor de man zorgen. “Ze waren niet bij mijn bruiloft en we kunnen voor familiegelegenheden alleen bij hen afspreken.”
Ongeluk
Nu is Freek naar ten val gekomen en in het ziekenhuis beland, waar Nadia hem opzoekt met haar man. “Mijn ouders klaagden dat het ziekenhuis hem te weinig te eten geeft en dat er geen rolstoel groot genoeg voor hem is. Maar over zijn gewicht willen ze niks horen”, legt ze uit. Maar de grootste verrassing moet nog komen: “Op een gegeven moment namen mijn ouders ons apart, en vroegen om een flinke som geld om voor Freek te kunnen zorgen. Ze suggereerden zelfs dat hij na zijn ontslag uit het ziekenhuis wel bij mij en m’n man kon komen wonen, omdat we meer geld en meer ruimte hebben”, deelt de verbouwereerde Nadia. “Ik weigerde en ook mijn man zei ‘hell no!’. Maar daar wilden ze niks van horen.” En weer komt dat oude verwijt naar boven: “Hij is je broer! Je had bijna geen broer gehad!” Maar Nadia en haar man houden vol dat ze niet voor haar broer gaan zorgen. “Hij is hun probleem, niet het mijne”, schrijft ze.
Maar ergens knaagt het wel: “Hij is wel mijn broer…maar hij maakte mijn leven tot een hel en mijn ouders weigeren verantwoordelijkheid te nemen voor zijn gedrag.” Wat vind jij? Moet Nadia zich over haar wrokgevoelens heen zetten, of moeten haar ouders het maar uitzoeken met Freek?
*Alle namen in dit verhaal zijn verzonnen. Op Reddit doet de vrouw haar verhaal onder de naam AdSpiritual1886.
Lees ook:’Ik vroeg mijn ouders om mijn broertje niet mee te nemen naar mijn bruiloft’
Bron: Reddit | Beeld: Unsplash, Olga Kononenko